De debuutfilm van modeontwerper Tom Ford paart een prachtige vormgeving aan een aangrijpend verhaal over eenzaamheid en rouw. Colin Firth speelt de beste rol uit zijn carrière als de homoseksuele George, een professor aan de universiteit in Los Angeles. Het is 1962 en George heeft net per telefoon gehoord dat zijn partner is omgekomen bij een auto-ongeluk. Hardop vraagt hij zich af hoe hij zo snel mogelijk bij de familie van zijn vriend kan komen voor de begrafenis. Aan de andere kant van de lijn is het even stil. Dan hoort hij dat het een besloten uitvaart wordt. George is niet welkom.
donderdag 26 augustus 2010
Dinsdag 7 september COCO CHANEL & IGOR STRAVINSKY
Parijs 1913. Coco Chanel gaat volledig op in haar werk en is gelukkig met de rijke Boy Capel, haar grote liefde. In het Théâtre des Champs-Elysées speelt de eerste voorstelling van Igor Stravinsky van Le Sacre du Printemps. De Parijse bourgeoisie is niet tevreden: te modern, te radicaal. Er ontstaat een ware rel tegen de muziek van Stravinsky. Maar we spreken hier natuurlijk over bijna een volledige eeuw geleden. Het modernisme van de vrijzinnige stedelingen in de Franse hoofdstad kende zijn grenzen, ook in de roaring twenties. En Stravinsky bevond zich blijkbaar net op die grens, met extreme voor- en tegenstanders als gevolg. Ook Coco Chanel woont de tumultueuze voorstelling bij en kijkt gebiologeerd toe.
Dinsdag 31 augustus HADEWIJCH
De zeer gelovige Céline, een Parijse ministersdochter, zoekt een weg om zo dicht mogelijk bij God te komen. Ze ziet zichzelf als de bruid van God. Ze is een moderne versie van de middeleeuwse dichteres Hadewijch die in haar ‘Minne-dichten’ haar streven naar zinnelijke samensmelting met Jezus verwoordt. Céline treedt in in een klooster maar zelfs in die omgeving vindt men haar té ver gaan en wordt ze eruit gezet. In haar ouderlijke omgeving ervaart ze enkel maar leegheid en ze werpt zich als echte puber op het Parijse straatleven.
Abonneren op:
Posts (Atom)